«Η ΔΗΜΑΡ δεν είναι αριστερά, γι΄αυτό φεύγω»

«Η ΔΗΜΑΡ δεν είναι αριστερά, γι΄αυτό φεύγω»
 Το εκσυχρονιστικό ΠΑΣΟΚ έρχεται η Άννα Φιλίνη φεύγει.



Την αποχώρησή της από την Δημοκρατική Αριστερά ανακοίνωσε με επιστολή της η τέως βουλευτής και νυν αντιδήμαρχος Αθηναίων κυρία Αννα Φιλίνη.
Η κυρία Φιλίνη κατηγορεί τη ΔΗΜΑΡ ότι εγκατέλειψε τις αριστερές καταβολές της και μετατράπηκε σε σοσιαλδημοκρατικό μόρφωμα που στεγάζει αποτυχημένους πολιτικούς της περιόδου του …
εκσυγχρονιστικού ΠαΣοΚ, όπως αναφέρει το vima.gr
Αναλυτικά η επιστολή της κυρίας Φιλίνη:
«Οι εξελίξεις που αφορούν τη ΔΗΜΑΡ τις τελευταίες εβδομάδες αποτελούν απόδειξη ότι η αρχική «διεύρυνση» με βουλευτές του ΠαΣοΚ τώρα πια έχει οδηγήσει σε πλήρη μετάλλαξη της πολιτικής φυσιογνωμίας που αρχικά εξαγγέλθηκε.
Έτσι σήμερα πια δίνει στέγη σε συντηρητικές και αποτυχημένες πολιτικά ομάδες της περιόδου διακυβέρνησης της χώρας από το λεγόμενο »εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ, μιας περιόδου διακυβέρνησης που επισώρευσε σειρά σημαντικών προβλημάτων στα δημόσια οικονομικά και τη διοίκηση, τους θεσμούς και την κοινωνία και το αποτύπωμα των επιλογών και πρακτικών της ήταν καθοριστικό για τη σημερινή κρίση.
Άλλωστε κύρια επιδίωξη της ΔΗΜΑΡ, σύμφωνα με τις δηλώσεις της ηγεσίας της, έχει καταστεί η ανασυγκρότηση του χώρου της σοσιαλδημοκρατίας, στην οποία πλέον εντάσσεται με σαφή απομάκρυνση από τις αριστερές καταβολές της.
Είναι φυσικό μέσα σε ένα τέτοιο κομματικό πλαίσιο να μην χωρούν οι οποιεσδήποτε αριστερές φωνές και ως εκ τούτου να εφαρμόζονται και πρακτικές αποκλεισμού τους . Λυπούμαι που άργησα να αντιληφθώ αυτή την πορεία μετάλλαξης. Αδυνατώ να συνεχίσω να είμαι μέλος της ΚΕ και του κόμματος».

Τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ και της ΝΔ στην Φωκίδα

Το ψηφοδέλτιο του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας στη Φωκίδα

1. ΙΩΣΗΦΙΔΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ   (Εργάτης, Πρόεδρος ΕΚ Φωκίδας)
2. ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΧΡΗΣΤΟΣ (Ιχθυολόγος, Δημοτικός Σύμβουλος Δωρίδας)
3. ΤΣΕΛΕΣ ΔΡΟΣΟΣ (Ιδιωτ.υπάλληλος, Δημοτικός Σύμβουλος Δελφών)

Το ψηφοδέλτιο της Νέας Δημοκρατίας στη Φωκίδα

1. ΜΑΝΔΡΕΚΑ ΑΣΠΑΣΙΑ (ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ)
2. ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΚΩΝ/ΝΟΣ (ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ)
3. ΦΛΩΡΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ (ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ)

ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΜΜΕΝΟ ΚΑΙ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΗΜΑΡΑΣ – ΑΚΡΟΔΕΞΙΟ ΠΑΡΑΛΗΡΗΜΑ ΜΕ ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Με τον Καμμένο πηγαίνει ο Δημαράς , ενώ το «άρμα» του δεν φαίνεται να τον ακολουθεί.
Πριν από λίγες μέρες ο Δημαράς είχε αποδεσμεύσει τα στελέχη του κόμματός του, τα οποία  βγάλανε διαφορετική ανακοίνωση διαφωνώντας με την σύμπλευση με τον Καμμένο.

Οι συγκυβερνώντες εκτελώντας εντολές της Τρόικας και συμπιέζοντας την προεκλογική περίοδο, προσπάθησαν να δυναμιτίσουν τη συστράτευση των Ελλήνων …
απέναντι στις δυνάμεις της κατοχής των τοκογλύφων και των τραπεζιτών.
Ο χρόνος δεν επιτρέπει τη δημιουργία Συνασπισμών Κομμάτων και ο Εκλογικός Νόμος στην ουσία στρεβλώνει τη Λαϊκή θέληση.

Με τα δεδομένα αυτά, προσκαλέσαμε τον Γιάννη Δημαρά και το Άρμα Πολιτών να συνεργαστούν μαζί μας σε βάση ισοτιμίας.

Τιμούμε τον Γιάννη Δημαρά για την πορεία του στην Ελληνική πολιτική σκηνή. Άλλωστε, δώσαμε μαζί μάχες στο Κοινοβούλιο εναντίον της εκποίησης της χώρας και πιστεύουμε ότι ΜΑΖΙ θα αποκτήσουμε ακόμη μεγαλύτερη δύναμη προκειμένου να αντισταθούμε.


Αποτελεί ιδιαίτερη τιμή για τους Ανεξάρτητους Έλληνες να φιλοξενήσουμε στα ψηφοδέλτιά μας τους υποψήφιους του Άρματος Πολιτών.

Η Π. Γ. του «Άρματος» καταγγέλλει τη συνεργασία Δημαρά – Καμμένου

Η Π. Γ. του «Άρματος» καταγγέλλει τη συνεργασία Δημαρά – ΚαμμένουΑπό το email του Στάθη Παναγούλη λάβαμε την παρακάτω ανακοίνωση:
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Της πλειοψηφίας της Πολιτικής Γραμματείας Άρματος Πολιτών
Καταδικάζουμε την απόφαση της ισχνής μειοψηφίας της Πολιτικής Γραμματείας και του προέδρου του Παν. Άρματος Πολιτών, Γιάννη Δημαρά, με την οποία θα συνεργαστεί με τους Ανεξάρτητους Έλληνες και τον Πάνο Καμμένο.
Το μόνο που καταφέρνει ο κ. Δημαράς πηγαίνοντας στο κόμμα του Καμμένου είναι να πάρει μαζί του, το άρμα χωρίς τις ρόδες και τα άλογα, το οποίο είχαν τιμήσει με την ψήφο τους στις περιφερειακές εκλογές στην Αττική οι πολίτες με 230.000 ψήφους.
Η πλειοψηφία της Πολιτικής Γραμματείας, η Νεολαία και η συντριπτική πλειοψηφία των στελεχών και των μελών του κόμματος στην Αττική και στην υπόλοιπη Ελλάδα, θα ανακοινώσουν αύριο την απόφασή τους. Η κατεύθυνση της οποίας βασίζεται στις αρχές και τις αξίες που δημιούργησαν το Άρμα Πολιτών, καθώς και στις πρόσφατες αλλεπάλληλες αποφάσεις της Πολιτικής Γραμματείας, τις οποίες παρέκαμψε και αγνόησε ο κ. Δημαράς.
Εξάλλου στις 28/3/2012 υπήρξε σχετική ανακοίνωση του κόμματος που αναφερόταν ρητά η απόφαση για συγκρότηση Αντιμνημονιακού Μετώπου προοδευτικής κατεύθυνσης για να απελευθερωθεί η χώρα από τα δεσμά της κρίσης στην οποία την βύθισε το πολιτικοοικονομικό κατεστημένο. Στην ίδια ανακοίνωση αναφερόταν ότι απορρίπτεται κάθε σενάριο συνεργασίας με τους Ανεξάρτητους Έλληνες.
Το Άρμα Πολιτών το δημιουργήσαμε για να έχει ο λαός μας ζωή με ιδανικά και όχι επιβίωση με δανεικά, και δεν συμπράττουμε στην διάσωση πρώην βουλευτών της ΝΔ που διεκδικούν με νεοφιλελεύθερο ‘’αντιμνημονιακό’’ μανδύα να διασώσουν την δική τους ‘’πατρίδα’’ χωρίς να διασώζουν την Ελλάδα και το λαό.
Για το γνήσιο της ανακοίνωσης :
Παναγούλης Στάθης, περιφερειακός σύμβουλος Αττικής με το Άρμα Πολιτών,
Αθανασίου Νάσος , περιφερειακός σύμβουλος Αττικής με το Άρμα Πολιτών
Τασιόπουλος Σταύρος, υπεύθυνος Νεολαίας
Χαλαζιάς Αλέξης, μέλος πολιτικής γραμματείας
Κοντονάσιος Σωτήρης, μέλος πολιτικής γραμματείας
Σιδηρόπουλος Κώστας, μέλος πολιτικής γραμματείας
Καραχάλιος Κώστας, μέλος πολιτικής γραμματείας
Ζαβιτσάνος Σπύρος, μέλος πολιτικής γραμματείας
Γεννιά Γεωργία, μέλος πολιτικής γραμματείας
Διομήδης Στάθης, μέλος πολιτικής γραμματείας

Μαζί Καζάκης-Παπαθεμελής… Τα μπούτια μας μπερδέψαμε ξεπέτα την ξεπέτα κι ανάθεμα κι αν χάρηκα την έρμη την κουκέτα…

Καζάκης-Παπαθεμελής: Όταν το χωνί έγινε ακροδεξιό σουρωτήρι

Περιθωριακή “αίρεση” θυμίζει η συνεργασία ΕΠΑΜ και Αναγέννησης
Θυσία στο θεό του Παπαθεμελή  ακόμα και «το κορυφαίο αίτημα της εποχής» (κατά τον Καζάκη): η έξοδος από το ευρώ

Αφού απέτυχε το οργανωμένο σχέδιο από… «μουλούδες και λοιπά αριστερά ερείπια να μετατρέψουν το μέτωπο σε αριστερό γκρουπούσκουλο» ο Δ. Καζάκης φρόντισε να θωρακίσει τα δεξιά άκρα του με τη συνεργασία του με την ελληνορθόδοξη ακραία συντηρητική και αντιδραστική ομάδα του Παπαθεμελή.  Με αυτό τον τρόπο οι …
προτάσεις του Καζάκη ενισχύονται με τις προφητείες από τους «γέροντες της εποχής μας» και το θρησκευτικό σκοταδισμό και εθνικισμό της Δημοκρατικής Αναγέννησης.
Ούτε η πιο γραφική γκρούπα δεν θα αυτοκτονούσε πολιτικά λίγο πριν τις εκλογές με το να συνεργαστεί στη σημερινή κατάσταση με μια τόσο φθαρμένη,  πολιτικά γερασμένη και ξεπερασμένη «τσόντα» του δικομματισμού, όπως είναι η Αναγέννηση την οποία το ΕΠΑΜ προφανώς θεωρεί (όπως τον στρατό και την εκκλησία) «μη καθεστωτική δύναμη» .  Πρόκειται για μια σπασμωδική κίνηση που δείχνει πανικό . Ο Δ. Καζάκης έχει κάθε λόγο να πιστεύει ότι το ρεύμα που “έχτισε” τα τελευταία δύο χρόνια με περιοδείες σε όλη τη χώρα το καρπώνεται σχεδόν εξ ολοκλήρου ο Πάνος Καμμένος.  Με λίγα λόγια “άλλος έσπειρε και άλλος θέρισε”.  Αν και στην πραγματικότητα και ο Καζάκης πάνω σε έτοιμο εύφορο χώμα έσπειρε απλά οι σπόροι του ποτέ δεν βλάστησαν.
Για να πάρει με το μέρος του μερικές δεξιές ενορίες της Θεσσαλονίκης όπου η Δημοκρατική Αναγέννηση έχει ακόμα κάποια επιρροή στο –προχωρημένης ηλικίας-  θρησκόληπτο κοινό ο Δ. Καζάκης θυσίασε ακόμα και τον έναν από τους δύο βασικούς πυλώνες της πολιτικής του την έξοδο από το ευρώ! Η συμμαχία, (όπως το ΠΑΣΟΚ το ’81) αντικαθιστά τη θέση για έξοδο με..δημοψήφισμα για την θέση της χώρας στην Ευρωζώνη.
Μετά την ανακοίνωση του νέου στρατηγικού εταίρου μπορεί κανείς να δει υπό νέο πρίσμα την έκκληση του ΕΠΑΜ προς την Εκκλησία να ξεσηκωθεί:
«Καλούμε την Εκκλησία της Ελλάδας να συμπράξει με τις λαϊκές δυνάμεις και να προχωρήσει στην οργάνωση κληρικολαϊκών συνελεύσεων κατά του καθεστώτος σε όλες τις ενορίες.»
Και των ένοπλων δυνάμεων να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους:
«Καλούμε  το ένστολο τμήμα του Δημοκρατικού Ελληνικού Λαού να συνδράμει και να προστατεύσει αν χρειαστεί, το μεγάλο Κίνημα Δημοκρατίας και Απελευθέρωσης που αναπτύσσεται στη χώρα, για την αποκατάσταση της δημοκρατικής νομιμότητας, της αποτροπής του πολιτικού εξανδραποδισμού και τον ενδεχόμενο διαμελισμό της χώρας, όπως αυτός σχεδιάστηκε σε ξένα κέντρα και αρχίζει να υλοποιείται, απομονώνοντας τις διορισμένες ηγεσίες, που ίσως ετοιμάζονται πάλι να «αποκαταστήσουν την τάξη» σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων.»
Διαβάστε την ανακοίνωση εκλογικής συνεργασίας. Όπως τονίζεται στο “ΟΧΙ” θα συμμετέχουν και ….”κινήματα πολιτών”. Εφόσον το κίνημα των αγανακτισμένων δεν τυλίγεται σε εκλογική συσκευασία τόσο εύκολα και το κίνημα της πατάτας ξέμεινε από βενζίνη,  ίσως έχουμε συνεργασία με την ομάδα που ισχυρίζεται  ότι εκπροσωπεί το σύνολο  των επιτροπών ανυπακοής “Δεν πληρώνω”. Το γεγονός ότι το εν λόγω εκλογικό σχήμα προβάλλεται από το Χωνί κάθε βδομάδα, ενισχύει τις υποψίες για κοινή εκλογική κάθοδο αν και η συνεργασία με ένα ξενοφοβικό συντηρητικό σχήμα ίσως περιπλέξει τα πράγματα.
http://mao.gr/2012/04/17/xwn-3/

By iteanet Posted in Χωρίς κατηγορία Με ετικέτα

Ανακοίνωση για την άρδευση του ελαιώνα της Άμφισσας

Γεμίζουμε πινακίδες, …εκλογές έρχονται

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ Άμφισσα, 17 Απριλίου 2012

ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΦΩΚΙΔΑΣ
ΓΡΑΦΕΙΟ ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Θέμα: «Εξέλιξη εργασιών αρδευτικού έργου ελαιώνα Άμφισσας Ν. Φωκίδας»

Προχωρούν οι εργασίες του έργου της άρδευσης του ελαιώνα Άμφισσας. Έχει …
ξεκινήσει η πλήρης τοπογραφική αποτύπωση της περιοχής του έργου και εντός του Απριλίου, θα υποβληθεί η Μελέτη Εφαρμογής, για το πρώτο τμήμα του έργου. Μέχρι στιγμής έχει γίνει:

Η εγκατάσταση του Αναδόχου στο έργο,

Η οργάνωση των εργοταξιακών εγκαταστάσεων σε χώρο που ενέκρινε η Ι’ ΕΠΚΑ,

Η παραγγελία του 50% των απαιτούμενων χαλυβδοσωλήνων.

Η τοπογραφική αποτύπωση, η εκπόνηση της Μελέτης Εφαρμογής και η έγκρισή της αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την έναρξη των εργασιών, η οποία λόγω των εορτών του Πάσχα και του εύλογου χρόνου που θα χρειαστεί η Δ/νουσα Υπηρεσία να εγκρίνει την υποβληθείσα Μελέτη Εφαρμογής, η έναρξη των εργασιών εκτιμάται ότι θα είναι περί τις αρχές του Ιουνίου.

Η ΑΝΤΙΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΓΑΖΗ

«Έφυγε» ο Δημήτρης Μητροπάνος

Έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 64 χρόνων, ο δημοφιλής τραγουδιστής Δημήτρης Μητροπάνος. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, κατέληξε σε ιδιωτικό νοσοκομείο από ανακοπή καρδιάς.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Ο Δημήτρης Μητροπάνος (1948-2012 ) είναι Έλληνας τραγουδιστής, από τους σημαντικότερους της σύγχρονης εποχής. Ερμήνευσε χαρακτηριστικά …
τραγούδια σημαντικών στιχουργών και συνθετών.
Γεννήθηκε στην Αγία Mονή, μια συνοικία έξω από τα Τρίκαλα -από την οποία καταγόταν η μητέρα του- στις 2 Απριλίου του 1948. Μεγάλωσε χωρίς τον πατέρα του, τον οποίο γνώρισε στα 29 του χρόνια. Μέχρι τα 16 του νόμιζε πως είχε σκοτωθεί στον ανταρτοπόλεμο, όταν ήρθε ένα γράμμα το οποίο έλεγε πως ζει στην Ρουμανία. Ο πατέρας του καταγόταν από ένα χωριό της Καρδίτσας το Καππά. Από μικρός δούλευε τα καλοκαίρια για να βοηθήσει τα οικονομικά της οικογένειας του. Πρώτα σαν σερβιτόρος στην ταβέρνα του θείου του ύστερα στις κορδέλες κοπής ξύλων. Μετά την τρίτη γυμνασίου, το 1964, κατεβαίνει στην Αθήνα να ζήσει με τον θείο του στην οδό Aχαρνών. Προτού τελειώσει το γυμνάσιο άρχισε να δουλεύει σαν τραγουδιστής.



Στην ίδια ηλικία, έπειτα από παρότρυνση του Γρηγόρη Μπιθικώτση, τον οποίο γνώρισε σε μία συγκέντρωση της εταιρίας του θείου του, στην οποία τραγούδησε, επισκέφτηκε την Κολούμπια. Εκεί ο Τάκης Λαμπρόπουλος του γνώρισε τον Γιώργο Ζαμπέτα, δίπλα οποίο θα δουλέψει στα «Ξημερώματα». Τον Ζαμπέτα τον μνημονεύει ως μεγάλο του δάσκαλο και δεύτερο πατέρα. Όπως έχει δηλώσει, «ο Ζαμπέτας είναι ο μόνος άνθρωπος στο τραγούδι ο οποίος με βοήθησε χωρίς να περιμένει κάτι. Με όλους τους υπόλοιπους συνεργάτες μου κάτι πήρα και κάτι έδωσα»[εκκρεμεί παραπομπή]. Το 1966 ο Μητροπάνος συναντάται για πρώτη φόρα με τον Μίκη Θεοδωράκη και ερμηνεύει μέρη από τη «Ρωμιοσύνη» και το «Άξιον Εστί» σε μια σειρά συναυλιών στην Ελλάδα και την Κύπρο.
Το 1967, ο Μητροπάνος ηχογραφεί τον πρώτο του 45άρη δίσκο, με το τραγούδι «Θεσσαλονίκη». Είχε προηγηθεί η ηχογράφηση του τραγουδιού «Χαμένη Πασχαλιά», το οποίο όμως λογοκρίθηκε από τη Χούντα και δεν κυκλοφόρησε ποτέ.
Στην πορεία που χάραξε στο δρόμο του λαϊκού έντεχνου, το 1972 είναι ένας σημαντικός σταθμός: ο συνθέτης Δήμος Μούτσης και ο ποιητής-στιχουργός Μάνος Ελευθερίου κυκλοφορούν τον «Άγιο Φεβρουάριο», με ερμηνευτές τον Μητροπάνο και την Πετρή Σαλπέα, σηματοδοτώντας ένα σταθμό στην ελληνική μουσική. Τον Ιούλιο του 1999, ο Μητροπάνος και ο Μούτσης θα ξαναβρεθούν επί σκηνής στο Ηρώδειο με την Δήμητρα Γαλάνη και την σοπράνο Τζούλια Σουγλάκου για δυο μουσικές βραδιές στα πλαίσια του Φεστιβάλ Αθηνών. Οι συναυλίες αυτές ηχογραφούνται ζωντανά και κυκλοφορούν σε διπλό CD δύο μήνες αργότερα. Ακολουθούν «Ο Δρόμος για τα Κύθηρα» του Γιώργου Κατσαρού και «Τα συναξάρια» του Γιώργου Χατζηνάσιου, έργα υψηλής ποιότητας αλλά και μεγάλης απήχησης στην ελληνική κοινωνία.
Στη μακρόχρονη πορεία του στο ελληνικό τραγούδι, ο Δημήτρης Μητροπάνος συνεργάστηκε με τους μεγαλύτερους δημιουργούς του λαϊκού αλλά και του έντεχνου τραγουδιού. Γιώργος Ζαμπέτας, Μίκης Θεοδωράκης, Δήμος Μούτσης, Απόστολος Καλδάρας, Τάκης Μουσαφίρης («Εμείς οι δυο» κ.α.), Χρήστος Νικολόπουλος («Πάρε Αποφάσεις» σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου), Γιάννης Σπανός («Ο Μητροπάνος τραγουδάει Σπανό») ήταν οι συνθέτες με τους οποίους συνδέθηκε επαγγελματικά, χτίζοντας μια καριέρα συνυφασμένη με την ελληνική λαϊκή μουσική παράδοση, μέχρι και το τέλος της δεκαετίας του ’80.
Η συμμετοχή του σε δίσκους των Λάκη Παπαδόπουλου (με το τραγούδι «Για να σ’ εκδικηθώ») και Νίκου Πορτοκάλογλου («Κλείνω κι έρχομαι») αναδεικνύουν εκείνη την εποχή την ευρεία γκάμα της ερμηνείας του και προαναγγέλλουν μια στροφή στον τρόπο ερμηνείας του, που θα οδηγήσει σε μια σειρά από δίσκους που άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό την έννοια του καλού σύγχρονου λαϊκού τραγουδιού. Οι συνεργασίες με το Μάριο Τόκα και το Φίλιππο Γράψα («Η εθνική μας μοναξιά» και «Παρέα με έναν ήλιο») συνδυάζουν τη λαϊκή υφή και συναίσθημα με τη πιο βαθιά έννοια στίχων και τη χρησιμοποίηση λέξεων πιο επιτηδευμένων. Παράλληλα, η απήχηση των τραγουδιών στην κοινωνία και η εμπορική επιτυχία αναδεικνύουν αυτές τις δημιουργίες ως εργαλεία αλλά και συμπτώματα της εξέλιξης της ελληνικής κοινωνίας.
Η πολύ σημαντική συνεργασία με τον Θάνο Μικρούτσικο με τον δίσκο «Στου Αιώνα την Παράγκα», σε στίχους Άλκη Αλκαίου, Κώστα Λαχά, Λίνας Νικολακοπούλου και Γιώργου Κακουλίδη, αποτελεί στροφή του ερμηνευτή σε ακόμα πιο «έντεχνες» διαδρομές, διατηρώντας και πάλι την ταυτότητα του λαϊκού.
Ο Μητροπάνος συνεχίζει στα ίδια μονοπάτια, με τραγούδια των Μικρούτσικου, Κορακάκη, Μουκίδη, Παπαδημητρίου κ.α. στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1990 και στις αρχές του 2000. Από τις τελευταίες δουλειές του Θεσσαλού αοιδού, ξεχωρίζει το «Πες μου τ’ άληθινά σου σε μουσική Στέφανου Κορκολή και στίχους Ελεάνας Βραχάλη και Νίκου Μωραΐτη, αλλά και η ζωντανή ηχογράφηση «Υπάρχει και το ζεϊμπέκικο», από το πρόγραμμα – ωδή στον εθνικό χορό της Ελλάδας μαζί με τους Θέμη Αδαμαντίδη και Δημήτρη Μπάση, καθώς επίσης και ο δίσκος «Στη Διαπασών», ο οποίος περιέχει 12 λαϊκά τραγούδια και μια μπλουζ μπαλάντα. Από τα τραγούδια του δίσκου ξεχωρίζει το τραγούδι «Η εκδρομή» του Γιάννη Μηλιώκα, το οποίο γράφτηκε για την επιστροφή του ερμηνευτή στη δισκογραφία μετά από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας.
Η πιο πρόσφατη δισκογραφική δουλειά του Δημήτρη Μητροπάνου, είναι η ζωντανή ηχογράφηση της συναυλίας του στο Ηρώδειο (Σεπτέμβριος 2009), αποτελούμενη από 2 CD με τον τίτλο «Τα τραγούδια της ζωής μου».
Δισκογραφία [Επεξεργασία]


– 71 δίσκοι 45 στροφών
1970 Λαϊκή παρέλαση
1971 Δημήτρης Μητροπάνος Νο1
1972 Άγιος Φεβρουάριος
1973 Ο δρόμος για τα Κύθηρα
1974 Νεκρικοί Διάλογοι, Κυρά ζωή
1975 Σκόρπια φύλλα, Τσιμεντένια πρόσωπα
1976 Λαϊκά ’76
1977 Τα παιδιά της πιάτσας, Ερωτικά λαϊκά
1978 Παράπονο
1979 14 Ζεϊμπέκικα
1980 Πορτραίτο, Λαϊκά του σήμερα
1981 Τα συναξάρια
1982 Τα λαϊκά της νύχτας
1982 Τα 14 χασάπικα
1983 Λαϊκές στιγμές
1984 Τα πικροσάββατα, Τα λαϊκά της νύχτας Νο 2, Όταν μιλούν τα τέλια, Ακόμα μια μέρα
1985 Τα νυχτέρια μας, Για τα παιδιά, 15 χρόνια Δημήτρης Μητροπάνος
1986 Τα ζημιάρικα, Αγάπη μου αγέννητη, Τ’ ανάρπαχτα
1987 Ένας καινούριος άνθρωπος, 16 από τα ωραιότερα τραγούδια μου, Το δικό μας τραγούδι
1988 Καινούρια χρώματα
1989 Μια νύχτα στον παράδεισο, Εμείς οι δυο, Οι μεγαλύτερες επιτυχίες του, Πριν τελειώσει η νύχτα
1990 20 μεγάλες επιτυχίες, Εσύ λέγε με έρωτα
1991 Στα ξενυχτάδικα της αγκαλιάς σου, Μια νύχτα στο Λυκαβηττό, Πάρε αποφάσεις
1992 Οι μεγάλες επιτυχίες
1993 Ο Μητροπάνος τραγουδάει Σπανό
1994 Η εθνική μας μοναξιά, 24 Ζεϊμπέκικα, Παρέα μ’ έναν ήλιο
1995 Τα 45άρια του Δημήτρη Μητροπάνου
1996 30 χρόνια Δ. Μητροπάνος, τα λαϊκά μιας ζωής, ΖΟΟΜ ’96, 16 χασάπικα, Τα ερωτικά, Τα πρώτα μου τραγούδια/1967-1975, Στου αιώνα την παράγκα
1997 Ψάξε στ’ όνειρό μας
1998 Τα μεγάλα λαϊκά, Του έρωτα & της φυγής
1999 Εντελβάις
2001 Στης ψυχής το παρακάτω
2003 Θα είμαι εδώ
2004 Υπάρχει και το ζεϊμπέκικο
2005 Πες μου τ’ αληθινά σου
2007 Για την καρδιά ενός αγγέλου
2008 Στη Διαπασών
2009 Τα τραγούδια της ζωής μου


ΠΡΕΖΑ TV
17 – 4 – 2012

Μπέσα, ακεραιότητα κι αντρίκεια συμπεριφορά. Ισως γι’ αυτό είναι τόσο οργισμένος ο Δημήτρης Μητροπάνος. Με βίωμα και φωνή που συνοψίζει τις ιστορίες, τις περιπέτειες, τις καψούρες, τα γλέντια και τα λάθη της λαϊκής ψυχής, στέκεται συνεπής στην προέλευσή του. Πάντα. Και τώρα που ο κόσμος του πλήττεται. Θίγεται δηλαδή προσωπικά και το δείχνει, χωρίς να στρογγυλεύει τις απόψεις του.


Αυτό ήταν και το μεγάλο του ταλέντο. Οτι ποτέ δεν απομακρύνθηκε από τις ρίζες του. Αυτές τιμά και στα τραγούδια που επιλέγει να λέει. Να, σαν κι αυτά που θα πει, μαζί με τον Δημήτρη Μπάση και τον Γιάννη Κότσιρα, από τις 27 Οκτωβρίου στο «Κέντρο Αθηνών». «Θα κάνουμε ένα πρόγραμμα διασκεδαστικό για να φτιάξει κάπως το κέφι του κόσμου – γιατί όπου να γυρίσει κανείς βλέπει μαυρίλα και σκυμμένα κεφάλια», λέει. Εννοείται ότι θα συμπεριλαμβάνονται και τα λαϊκά από το τελευταίο του άλμπουμ με τον Σταμάτη Κραουνάκη, «Εδώ είμαστε», απ’ όπου προέρχεται και το περίφημο…
…«Βάλε κατσαρόλα»: κατηγορήθηκε, όμως, για λαϊκισμό.
«Το τραγούδι είχε γραφτεί ένα χρόνο πριν. Αυτά είναι γελοία. Υπήρχε περίπτωση να δεχτώ τέτοιο πράγμα; Κοιτάξτε την ιστορία του καθενός μας κι αφήστε τους μικρόψυχους. Τέτοιοι θα υπάρχουν πάντα».

Το παλιό λαϊκό είναι διαχρονικό. Ενα ρεπερτόριο όμως όπως του Καζαντζίδη, π.χ., ξαναγίνεται κι επίκαιρο;
«Ο Καζαντζίδης τραγούδαγε μοναδικά τη φτώχεια και την προσφυγιά. Οταν οι εποχές άλλαξαν, μοιραία αυτά τα τραγούδια δεν ακούγονταν. Τώρα που ξανάνοιξε το ίδιο κεφάλαιο, αφορούν πάλι πολύ κόσμο».
Θα ξαναζήσουμε τη μετανάστευση;
«Την ξαναζούμε. Ολα τα νέα παιδιά θέλουν να φύγουν έξω. Κανένα δεν σκέφτεται να κάτσει εδώ. Και γιατί να κάτσει; Για να μείνει αμόρφωτο κι άνεργο; Εμένα και τα δυο μου τα παιδιά μού είπαν ότι θα φύγουν στο εξωτερικό. Στενοχωριέμαι, αλλά μήπως δεν το καταλαβαίνω; Δεν ζούμε μια κρίση που θα περάσει».
Δεν έχετε εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση;
«Η κυβέρνηση μάλλον δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει ή τουλάχιστον έτσι φέρεται. Λένε «θα δημιουργήσουμε». Ρε σεις, δεν έχουν οι άνθρωποι να φάνε, τι θα δημιουργήσετε; Πήρατε από το μισθωτό και το συνταξιούχο, τους τσακίσατε. Τώρα τι; Θα τους θάψετε και θα πάρετε φόρο θαψίματος; Απ’ την άλλη μεριά είναι πρόκληση οι επιχειρηματίες να χρωστάνε δισεκατομμύρια, να μην ξέρουν τι είναι το ΙΚΑ και όχι μόνο να μην τολμάει κανένας να τους πειράξει, αλλά ούτε να αναφέρεται το όνομά τους. Μετά βγαίνει η κυβέρνηση και σου λέει «εμείς θα σώσουμε την Ελλάδα». Αστε το, ρε παιδιά, αρκετά τη σώσατε. Ασ’ το, ρε Γιωργάκη, τράβα σπιτάκι σου».
Είναι μόνο οικονομική η κρίση;
«Απ’ την ώρα που ξεκίνησε μια οικονομική κρίση δεν θα μείνει τίποτε όρθιο. Ολα θα τσακιστούν κι ό,τι καλό υπάρχει θα φύγει έξω. Εδώ θα μείνουμε τα γερόντια και θα ξανανοίξουν τα καφενεία για να καθόμαστε, να παίζουμε πρέφα και να κλαίμε τη μοίρα μας. Και οι άλλοι θα κοκορεύονται ότι κυβερνούν εμάς. Τους γέρους».
Για τη δική σας γενιά, του Πολυτεχνείου, τι γνώμη έχετε;
«Οτι ήταν η πιο άχρηστη γενιά. Αυτή κυβέρνησε τόσα χρόνια. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Μάθαμε να κλίνουμε το ρήμα «βολεύομαι» σε όλους τους χρόνους. Και τώρα βγαίνει ο καθένας και λέει το μακρύ του και το κοντό του. Βγαίνει η Ν.Δ. και λέει «μας τιμώρησε ο λαός και δεν μας ψήφισε». Τι λέτε ρε; Θεωρείτε τιμωρία ότι δεν βγήκατε μια φορά και τώρα ελπίζετε να ξαναβγείτε για να κάψετε κι ό,τι απέμεινε; Δεν ντρέπεστε, ρε, κι εσείς κι οι άλλοι που ζητάτε απ’ τον κόσμο να σας ψηφίσει; Αλλά καλά να πάθουμε κι εμείς, αφού τους ψηφίζουμε».
Και η Αριστερά;
«Πιο χάλια δεν νομίζω να ήταν ποτέ. Ποια είναι η πρόταση της Αριστεράς για να πει ο κοσμάκης «έχω κάπου να ακουμπήσω» ; Κι ύστερα στο ΚΚΕ μείναν οι 80άρηδες. Γιατί για να σου επιτρέψει το ΚΚΕ να εκλεγείς πρέπει να ‘χεις περάσει τα 50. Ελεος».
Πάντως αποκατέστησαν τον Ζαχαριάδη και μερικώς τον Βελουχιώτη.
«Γελοία πράγματα! Ο κόσμος καίγεται και ξαφνικά αυτό ήταν το πρόβλημά μας; Μα, γι’ αυτούς έχει αποφασίσει μόνος του ο κόσμος που ‘χει διαβάσει. Δεν περιμέναμε να ‘ρθει πίσω πίσω το ΚΚΕ να μας τα πει».
Την κίνηση στο Σύνταγμα πώς τη βλέπετε;
«Ποια από τις δύο; Γιατί έγιναν δύο Συντάγματα: ένα που κατέβηκε ο κόσμος κι ένα που κατεβαίνουν τα ΜΑΤ και τον μαυρίζουν στο ξύλο. Αυτό δεν είναι δείγμα ότι η κυβέρνηση φοβήθηκε και γι’ αυτό, μόλις μαζεύονται 5-10, τους πλακώνουν στο ξύλο για να μην προλάβουν να γίνουν περισσότεροι; Τέτοιο άγριο ξύλο, χωρίς λόγο, δεν το έχω ξαναδεί! Δηλαδή, απαγορεύεται να απεργούμε και να διαδηλώνουμε και είμαστε υποχρεωμένοι να κάνουμε ό,τι αποφασίσει ο Γιωργάκης; Ε όχι, ρε φίλε, δεν θα το κάνουμε. Και μη μας πει μετά ότι θα πτωχεύσουμε. Γιατί, δεν είμαστε σε πτώχευση και τώρα που υπογράφει και δίνει τα πάντα;».
Υπάρχει όμως η απειλή της επιστροφής στη δραχμή.
«Κι επειδή; Θα είμαστε πιο φτωχοί, αλλά δεν θα ‘χουμε τον κάθε κερατά να μας λέει τι να κάνουμε. Κι άλλη φορά πτωχεύσαμε και πεινάσαμε. Κι όσο σκατολαός κι αν είμαστε, όταν χρειάζεται, και δουλεύουμε και πατριώτες είμαστε».
Σωτηρία υπάρχει;
«Μα, ποιος θα μας σώσει; Θα πάει ο Σαμαράς να το κουβεντιάσει; Πήγε κι ο Βενιζέλος και του ‘παν «άντε από δω». Και ποιοι του το ‘παν; Κάτι τσογλάνια, τρίτης διαλογής γραμματείς. Κι όμως οι δικοί μας κάθονται προσοχή. Μόλις δουν ξένο, κάθονται κλαρίνο, χωρίς να σκεφτούν τι θέλει και ποιος είναι. Γραμματέας είναι, ρε, κι έρχεται να μας γελοιοποιήσει. Γιατί εμείς το «Οχι» το είπαμε μια φορά το 1940 και τελείωσε. Βγήκε στην αρχή ο Γιώργος και μας είπε «λεφτά υπάρχουν». Είχε συμφωνήσει να κόψει τη σχέση με τη Ρωσία, είχε δώσει κι άλλες υποσχέσεις κι έτσι τον έβγαλαν. Κι εκείνος προκειμένου να γίνει πρωθυπουργός τα πούλησε όλα. Αλλά ο χρόνος θα τα ξεκαθαρίσει όλα. Σαν προδότης θα μείνει στην Ιστορία».
Τουλάχιστον θα υπάρξει αλληλεγγύη;
«Αλληλεγγύη ποιος να δείξει; Οι πλούσιοι; Ο κόσμος που θα μπορούσε να δείξει αλληλεγγύη ανήκει από τη μεσαία τάξη και κάτω, αυτήν που την τσακίζουν καθημερινά, μέχρι που μια μέρα θα βγει στο δρόμο κι όποιον πάρει ο Χάρος».
Ο χώρος σας πώς προχωράει σ’ αυτές τις συνθήκες;
«Οταν δεν υπάρχει οικονομία, δεν προχωράει τίποτα. Αν πάει ο μισθός από 1.500, 500 ευρώ, τι να προχωρήσει; Η ντομάτα, όμως, το ψωμί και το γάλα ανεβαίνουν. Πώς γίνεται; Δεν καταλαβαίνω πώς ανεβαίνουν αυτά ενώ πέφτουν οι μισθοί. Μ’ όλα αυτά, το τελευταίο που θα σκεφτεί ο κόσμος είναι να πάει σινεμά ή θέατρο».
Φοβάστε και για το φετινό σας πρόγραμμα, παρ’ ότι είστε τόσο λαοφιλής;
«Εγώ θεωρώ ότι φέτος δεν θα πάει καλά κανένα μαγαζί».
Ηταν καλομαθημένη η μουσική πιάτσα;
«Κακομαθημένη. Τα ‘χαμε όλα, αλλά δεν προσέξαμε τι αφήνουμε πίσω μας. Το θέμα δεν είναι να διατηρηθείς μόνον εσύ, αλλά ό,τι τραγουδάς».
Μήπως, όμως, τώρα αρχίσουν να γράφονται πάλι καλά λαϊκά τραγούδια;
«Η Ιστορία δείχνει ότι δυστυχία κι άνθηση των τεχνών πάνε μαζί. Αυτό είναι καλό για την τέχνη, αλλά κακό για τη ζωή μας». *  

By iteanet Posted in Χωρίς κατηγορία Με ετικέτα

Το ΚΚΕ στην αντιπολίτευση, ο λαός στη μνημονιακή χρεωκοπία . (video) τι έλεγε ο Φλωράκης το 1989

Δεν έχει σημασία ποιος θα «δικαιωθεί» πάνω στα συντρίμμια, σημασία έχει να προσπαθήσεις να ανταποκριθείς στο ιστορικό σου καθήκον  

Του Αντρέα Καρίτζη

1. Η ηγεσία του ΚΚΕ δεν έχει αντιληφθεί ότι η επίθεση στις δυνάμεις της εργασίας και τον λαό είναι ολοκληρωτική και ότι αν δεν αναχαιτιστεί το συντομότερο δυνατόν, θα μείνουμε όλοι να κοιτάμε αποσβολωμένοι τα συντρίμμια και τον φασισμό που γιγαντώνεται πάντα σε έναν ισοπεδωμένο λαό.

Η όποια γραμμή άμυνας των δυνάμεων της εργασίας και του λαού υπήρχε μέχρι χθες έχει σήμερα σπάσει, δεν έχει νόημα να δίνουμε ο καθένας επιμέρους μάχες, ΤΩΡΑ είναι η ώρα της συσπείρωσης και της πλατιάς ενότητας ώστε να αποτρέψουμε την ολοσχερή καταστροφή…

Η ευθύνη όλων μας είναι να προσπαθήσουμε για την ανατροπή ΤΩΡΑ, παρά τις όποιες δυσκολίες ή ακόμη και αρνητικές προβλέψεις μπορούμε να κάνουμε. Η ευθύνη μας είναι αυτή της αυταπάρνησης προς όφελος των εργαζομένων και του λαού και όχι να φυλαγόμαστε όπως κάνει η ηγεσία του ΚΚΕ. Στις μεγάλες ιστορικές στιγμές ποτέ δεν νιώθεις έτοιμος ούτε ο δρόμος είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Αντί η ηγεσία του ΚΚΕ να χλευάζει ή να σπέρνει την απογοήτευση, καλά θα κάνει να αντιληφθεί την κρισιμότητα των περιστάσεων, να μην κρύβεται πίσω από τις δυσκολίες και να συμβάλει με αυταπάρνηση στην υπεράσπιση των εργαζομένων και του λαού.

2. Το ΚΚΕ, δηλαδή μια αριστερή πολιτική δύναμη, εμφανίζεται να υποστηρίζει ακριβώς το ίδιο με το κυρίαρχο μνημονιακό μιντιακο-πολιτικό σύστημα όσον αφορά τη δυνατότητα ανατροπής της καταστροφικής πολιτικής: η ηγεσία του ΚΚΕ λέει με τον πιο επίσημο τρόπο στον ελληνικό λαό ότι αυτό ΔΕΝ είναι δυνατόν ΣΗΜΕΡΑ. Σε πολίτες που ταλαντεύονται ή είναι επιρρεπείς στην τρομοκρατία επιβεβαιώνεται το κυρίαρχο στερεότυπο περί μονόδρομου, με αποτέλεσμα να στρέφονται στο μνημονιακό στρατόπεδο από τη στιγμή που και τμήμα της Αριστεράς ισχυρίζεται ότι τα Μνημόνια είναι μονόδρομος.

3. Το επιχείρημα της ηγεσίας του ΚΚΕ ότι δεν υπάρχουν σήμερα παραδείγματα τα οποία να δικαιολογούν την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ είναι αντιφατικό, διότι προφανώς πριν συμβεί κάτι για πρώτη φορά δεν έχει ξανασυμβεί! Για να υπάρξει ένα παράδειγμα, πρέπει να κινηθεί κάποιος παραβιάζοντας τη λογική αυτή. Δηλαδή η ηγεσία του ΚΚΕ λέει ότι αν κάποιοι άλλοι ξεκινήσουν και πετύχουν, τότε να ακολουθήσουμε. Όμως η άποψη αυτή, δηλαδή ότι κάποιοι άλλοι να ξεκινήσουν πρώτοι και βλέπουμε, μπορεί να υπάρξει παντού και συνεπώς τίποτα να μην ξεκινήσει ποτέ!

Αυτό που ζούμε είναι μια πρωτόγνωρη κατάσταση: οξύτατη παγκόσμια καπιταλιστική κρίση, ΔΝΤ και σκληρή πολιτική ισοπέδωσης των δυνάμεων της εργασίας (φτώχεια και περιστολή δημοκρατίας) σε χώρες του ανεπτυγμένου καπιταλισμού με πρώτη την Ελλάδα κ.ο.κ. Η ανάγκη να μείνει όρθιος ο ελληνικός λαός επιβάλλει στην Αριστερά να βρεθεί στην πρωτοπορία και όχι να φυλάγεται την πιο κρίσιμη στιγμή. Η ηγεσία του ΚΚΕ υποστηρίζει ότι αν δεν υπάρχει εγγύηση για την έκβαση, καλύτερα να μην δώσουμε τη μάχη. Όμως τίποτα δεν έχει γίνει στην Ιστορία με βέβαιη την έκβασή του! Αντίθετα, οι λαοί κέρδισαν όποτε σήκωσαν το ανάστημά τους ακόμη και όταν οι προβλέψεις ήταν δυσοίωνες. Έχω την εκτίμηση ότι ΔΕΝ είναι αυτή η αντίληψη των χιλιάδων αγωνιστών που αποτελούν το ΚΚΕ.

4. Η ηγεσία του ΚΚΕ ισχυρίζεται ότι η κυβερνητική εξουσία δεν μπορεί να πετύχει τίποτα, αφού το κλειδί βρίσκεται στην οικονομική εξουσία. Αυτή η άποψη καταργεί τη διαλεκτική μεταξύ της πολιτικής, οικονομικής και ιδεολογικής πάλης, και συγκεκριμένα τον κεντρικό ρόλο της πολιτικής εξουσίας στη διαμόρφωση του κοινωνικού και ιδεολογικού συσχετισμού και τη σημασία της για την έκβαση της πάλης και στο οικονομικό επίπεδο. Είναι σαν να υποστηρίζει ότι η ανάληψη της πολιτικής εξουσίας από την Αριστερά θα αφήσει τα πάντα αμετάβλητα, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη, άποψη που ακυρώνει κάθε έννοια διαλεκτικής. Αυστηρά μιλώντας έρχεται σε αντίθεση με τις περισσότερες εκδοχές της κομμουνιστικής θεωρίας και πρακτικής.

Επίσης, αποσιωπά ότι το προγραμματικό πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ θέτει αλλαγές και στο οικονομικό επίπεδο ανταγωνιστικές προς το κυρίαρχο μοντέλο, ενώ συναρτά τη μεθοδολογία άσκησης της πολιτικής εξουσίας με ευρύτερες μετατοπίσεις και αλλαγές που θα προκύψουν από μια τέτοια εξέλιξη με ορίζοντα τον σοσιαλισμό.

5. Η πρόσφατη θέση της ηγεσίας του ΚΚΕ, σύμφωνα με την οποία αν η Αριστερά γίνει κυβέρνηση αυτό θα είναι πρόβλημα, γιατί δεν θα υπάρχει αριστερή αντιπολίτευση πέρα από το γεγονός ότι παραβιάζει την απλή λογική (το οποίο δεν είναι καθόλου αμελητέο) έχει ευρύτερες πολιτικές συνέπειες αρνητικές για το λαϊκό κίνημα. Η βασικότερη ίσως είναι ότι «κανονικοποιεί» την περίοδο που διανύουμε. Η επικέντρωση στην αντιπολίτευση υπονοεί ότι βρισκόμαστε σε μια «κανονική» περίοδο όπου το ποιος είναι στην κυβέρνηση είναι δευτερεύουσας σημασίας και το κρίσιμο είναι ότι πρέπει να υπάρχει αριστερή αντιπολίτευση. Πιο συγκεκριμένα:

Συμβάλλει στην «κανονικοποίηση» της σημερινής κατάστασης ισχυριζόμενη ότι η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ είναι «μια από τα ίδια» με προτάσεις προηγούμενων περιόδων όπως π.χ. αυτή του ΠΑΣΟΚ το 1981. Το σφάλμα που διαπράττει -συμβάλλοντας στην παρουσίαση της σημερινής κατάστασης ως μιας κανονικής περιόδου ή ακόμη χειρότερα συγκρίνοντάς την με μια περίοδο με εντελώς διαφορετικό κοινωνικό συσχετισμό (πολύ πιο ευνοϊκό) και παγκόσμια οικονομική συγκυρία- είναι μεγάλο, διότι καλλιεργεί αυταπάτες σε έναν κόσμο ως προς τον τρόπο με τον οποίο μπορεί να επιχειρηθεί να ανασχεθεί η σημερινή καταστροφή. Ακόμη και αν τοποθετείται αρνητικά, αφήνει να εννοείται ότι η μνημονιακή καταστροφή μπορεί να μετριαστεί με μια συμβατική σοσιαλδημοκρατική διαχείριση εντός συστήματος. Όμως κάτι τέτοιο δεν είναι σήμερα δυνατόν και αποτελεί κομβικό σημείο για τον ΣΥΡΙΖΑ η άρση τέτοιων αυταπατών, τις οποίες η ηγεσία του ΚΚΕ έρχεται και ενισχύει, έστω και με αρνητικό τρόπο.

Η «κανονικοποίηση» της περιόδου από την ηγεσία του ΚΚΕ ενισχύει τον -άκρως άκυρο για την ιστορική συγκυρία που διανύουμε- διχασμό γύρω από το ζήτημα της πολιτικής εξουσίας ανάμεσα σε μια αντίληψη που βλέπει την Αριστερά μόνο στην από τα κάτω αντιπολιτευτική παρέμβαση και σε μια που βλέπει την Αριστερά ως δύναμη παρέμβασης κυρίως από κυβερνητικές θέσεις. Αυτό το στερεότυπο εκτιμώ ότι ήταν εύλογο στην προηγούμενη συγκυρία, αλλά δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις των καιρών.

Σήμερα, το καθήκον της Αριστεράς είναι η επινόηση μιας κινηματικής / κυβερνητικής μεθοδολογίας η οποία θα επιχειρήσει να αποτρέψει τον όλεθρο και να αντιμετωπίσει ένα σύνθετο και δυσμενές εγχώριο και διεθνές περιβάλλον, στο οποίο όμως οι λαοί ήδη μπαίνουν δυναμικά στο προσκήνιο. Αυτό το καθήκον δεν υπηρετείται αναπαράγοντας τον παραπάνω διχασμό ούτε σε επίπεδο προγράμματος (μετριοπαθείς προτάσεις έναντι απέραντων αιτηματολογίων) ούτε σε επίπεδο κυβερνητικής μεθοδολογίας (πεπατημένη κυβερνητική πρακτική/διαχείριση από τα πάνω έναντι καμιάς κυβερνητικής εξουσίας και παρέμβασης μόνο από τα κάτω).

Η επινόηση μιας νέας μεθοδολογίας ταυτόχρονης κινητοποίησης του λαού και άσκησης πολιτικής εξουσίας συνιστά το έδαφος της δικής μας προσέγγισης, η οποία αποτελεί το ιστορικό στοίχημα για την Αριστερά στην Ελλάδα, αλλά και παγκοσμίως. Αυτό το στοίχημα υπονομεύει η ηγεσία του ΚΚΕ όταν «κανονικοποιεί» την περίοδο και δεν αναλαμβάνει το μερίδιο της ευθύνης που της αναλογεί. Μια ευθύνη που νομίζω ότι με χαρά και αυταπάρνηση θα αναλάμβανε η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του ΚΚΕ.

6. Η ηγεσία του ΚΚΕ με τον τρόπο που πολιτεύεται διαμορφώνει τις προϋποθέσεις για την ήττα του λαού στην προσπάθεια να σταματήσει την καταστροφή του και συμμετρικά δίνει ένα πολύ σημαντικό στήριγμα στο πολιτικό σύστημα που την επιβάλλει. Αν τελικά ηττηθεί ο λαός, θα ισχυριστεί ότι δικαιώθηκε στις προβλέψεις της -ότι τίποτα δεν μπορεί να γίνει σήμερα- αποσιωπώντας το γεγονός ότι συνέβαλε δραματικά σε αυτό το γεγονός δεδομένου του μεγέθους του ΚΚΕ. Όμως δεν έχει σημασία ποιος θα «δικαιωθεί» πάνω στα συντρίμμια, σημασία έχει να προσπαθήσεις να ανταποκριθείς στο ιστορικό σου καθήκον.

Πηγή: Αυγή